اولین روانشناسانی که ما در مورد آنها می دانیم فیلسوف یونانی افلاطون (347-428 قبل از میلاد) و ارسطو (322-384 قبل از میلاد) هستند. سوالات این فیلسوفان مشابه بسیاری از سوالاتی است که روانشناسان امروز می پرسند؛ به عنوان مثال، آنها تمایز بین طبیعت و تربیت و وجود اراده آزاد را مورد سوال قرار دادند.استدلال افلاطون در مورد طبیعت این بود که نوع خاصی از دانش ذاتی یا درونی وجود دارد، در حالیکه اعتقادارسطو به تربیت بیشتر بود، اعتقاد بر این که هر کودک به عنوان یک "تخته سنگ خالص" متولد می شود و دانش عمدتا از طریق یادگیری و تجربه به دست می آید.
کم نیستند والدینی که سعی میکنند بدون حضور فرزندانشان بیشفعالشان مهمانی بگیرند یا به مهمانی بروند. آنها معتقدند «به هر حال مهمانی باعث میشود برنامه خواب و خوراک بچهها بههم بخورد و روال عادیشان تغییر کند. بهعلاوه بچهها در مهمانی کمتر مورد توجه قرار میگیرند و این مسأله زمینه بدقلقی آنها را فراهم میکند.